4. ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΝΤΕΒΝΕΝΣΚΙ ΣΕ ΣΤΗΛΗ“ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ Ο ΤΑΦΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΣ BOYAN-ENRAVOTΑΣ, ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΤΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥ (ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΝΕΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ)
"+ Γύρω στο έτος 833, «Ένα βαρύ θηρίο» (Πρίγκιπας ο Μάλαμιρ) σκότωσε τον μεγαλύτερο αδερφό του Πρίγκιπας ο Βοίαν-Ενραβότα (Αγ. Ζωγραφισμένος Αρραβωνιαστικός, Βούλγαρος Πρίγκιπας) και επέστρεψε αμέσως τον μεσαίο αδερφό (Πρίγκιπας ο Ζβίνιτσα) του στην βαριά ερημωμένη παλιά βουλγαρική πρωτεύουσα "Δανȣβην (τώρα "Ντέβνηα). Ο Ζβίνιτσα ήταν βαριά άρρωστος από την εξάπλωση της υπερφυματίωσης. Στη μέση μεταξύ των πόλεων "Δανȣβην και "Δανȣβίν (οχυρωμένη πόλη "Παλματις, σήμερα κοντά στο χωριό "Ονογουρ, περιοχή "Ντόμπριτς) των δύο αδελφών (αντίστοιχα, ο Zβινιτζα και ο Μαλαμιρ) κατόπιν αιτήματος του Έλληνα Αγίου (συγγραφέα και δημιουργού του Επιγραφή), καταμετρήθηκαν ταφικοί λάκκοι των καμένων και οι Βούλγαροι που θάφτηκαν λόγω φυματίωσης. Εν τω μεταξύ, ο συγγραφέας επιβεβαίωσε προσωπικά τα περιγραφόμενα γεγονότα. Σύμφωνα με τον ίδιο, μετά από ακριβείς μετρήσεις και υπολογισμούς, η απόσταση από τον τάφο του πρίγκιπα ο Βοίαν-Εραβότα, που βρισκόταν στη μέση του Νεκροταφείου, μέχρι την Αρχαία Εκκλησία του συγγραφέα στο "Δανȣβην, ήταν 20.000 ελληνικές οργίες και προς την πόλη "Δανȣβίν – επίσης 20.000 όργια. (Αυτή η απόσταση των 20.000 οργίων ισούται τώρα με ακριβώς 35.600 μ.) Και το μόνο που είδε ο Άγιος στο απόμερο Νεκροταφείο ήταν μόνο φυματίωση. Αφού επαλήθευσε την ορθότητα και την ακρίβεια της επιγραφής που ήταν σκαλισμένη στη στήλη, ο Άγιος την ενέκρινε και πλήρωσε τους τρεις δασκάλους που, ο ένας μετά τον άλλον με διαφορετική γραφή, κατάφεραν τελικά να τελειώσουν το δύσκολο έργο. Ο καλός άνθρωπος (Πρίγκιπας ο Βοίαν -Ενραβότα), που πέθανε στο όνομα της πίστης στον Χριστό σε τρομερά μαρτύρια όπως και ο βιβλικός Ιωάννης ο Βαπτιστής, γεννήθηκε «εδώ» (στην πριγκιπική πόλη "Δανȣβην). Για τελευταία φορά, Αυτή η Περιγραφή (Ιερή Επιγραφή) θύμισε στον Άγιο αυτόν τον πόνο. Το όνομα του Λόρδου ο Μαλαμίρ ήταν Όμορταγ. Το όνομα Όμορταγ δεν πρέπει να συγχέεται με το όνομα του ένδοξου πατέρα του, πρίγκιπα ο Μορταγών, γιατί με το όνομα Omortag, οι Βούλγαροι σημάδεψαν τον ο Μάλαμιρ για πάντα ως Αδελφοφόνο και Θανατοφέροντα. Εσείς αναγνώστες, μη ντρέπεστε!“. Αιώνες αργότερα (1230), ένας Βούλγαρος βασιλιάς (δισέγδισέγγονος του Αγίου Βοίαν-Ενραβότα, πρίγκιπα της Βουλγαρίας) πρόσθεσε την τελευταία πρόταση στο κείμενο: «Ο λεγόμενος Άγιος (Συγγραφέας και Δημιουργός της Επιγραφής) έζησε για 100 χρόνια." Ο βασιλιάς μετέφερε τη στήλη από "Ντέβνηα και την εγκατέστησε στην εκκλησία "Τάρνοβο "Στ. 40 μάρτυρες», να γίνει γνωστό και να θυμόμαστε. Για αιώνες, χιλιάδες επιστήμονες εργάζονται για τη μετάφραση αυτής της ιερής επιγραφής για τη Βουλγαρία και για την BOC, αλλά το πραγματικό της νόημα παραμένει μυστηριώδες και παρεξηγημένο. Το πιθανότερο είναι ότι και αυτή η μεταφραστική μου προσπάθεια θα βγει μάταιη, γιατί αυτή η Επιγραφή δημιουργήθηκε από έναν σοφό και πολύ πιο έξυπνο από εμένα 100χρονο ο "Ανθρωπος. 20. 10. 2023. Συγγραφέας επί DEVNENSKI ΠΗΓΕΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ (DIEBI): инж. Драгия Драгиев